Welkom bij de persontrainerpodcast, de plek waar jij als persontrainer inspiratie, motivatie en de nieuwste inzichten krijgt om je carrière te laten groeien. Of je nu net begint of al een expert bent, wij helpen je om het beste uit jezelf en jouw klanten te halen. Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door BAPT.
BAPT biedt niet alleen fitnessopleidingen, maar ook een ondersteunende coachescommunity. Kortom, alles om van jou de beste coach voor jouw klant te maken. Wil je meer informatie, dan kan je terecht op de website www.bapt.be Welkom bij een nieuwe aflevering van de persontrainerpodcast.
Een podcast waar we persontrainers meer inzichten geven in bepaalde kennis rond bepaalde topics en ook richting het leven van als persontrainer zijn. Vandaag gaan we het hebben over onze grootste frustraties in de branche of als persontrainer. Dat heeft te maken met enerzijds de fitnessbranche, maar kan ook te maken hebben met de klanten die je traint.
Een aflevering waarbij we gaan proberen rustig te blijven en niet te veel door te gaan op onze frustraties. Maar we willen ze wel even aanhalen, omdat we ervan overtuigd zijn dat vele andere coaches ook met die frustraties zitten. We gaan proberen om ook een beetje te zien of we iets productiefder kunnen uithalen vandaag.
Kunnen we bepaalde oplossingen bieden. Tips en tricks meegeven. Ja, tips en tricks.
Michiel, jij mag van start gaan. Ik ga de kop ineens afsnijden. Een van mijn grootste frustraties die ik afgelopen jaren als persontrainer heb meegemaakt, is vooral het gevoel van ondergewaardeerd te worden met het beroep of de job dat je uitvoert.
Omdat ik heel vaak al van mensen een reactie heb gekregen van, je bent maar een persontrainer. Of, wat houdt je job dan eigenlijk in? Je bent maar een beetje bezig met het sporten van de klanten. Terwijl dat eigenlijk, er komt zoveel meer bij kijken eigenlijk.
Je bent bezig met het welzijn, het fysieke welzijn van die klant, voorzorg dat die klant resultaten behaalt. Uiteindelijk de mentale welzijn van die klant ben je ook wel een beetje mee bezig. Hoe vaak ik al het gevoel heb gehad dat ik ook slash therapeut ben voor die mensen en een halve psycholoog eigenlijk aan het spelen ben, omdat die mensen ook vaak een momentje gebruiken om eens te kunnen ventileren en uiteindelijk ook van dat moment gebruik maken om hun gedachten eens los te laten.
Dus er komt eigenlijk echt wel veel meer bij kijken dan alleen het begeleiden van die klant bij die oefening op die moment van de training. En van waar zou dat komen, denk je? Uiteindelijk is dat de vraag die we ons moeten stellen, waarom denken mensen nog altijd dat het dat is? Want als ik ga kijken naar de start van mijn carrière, dat is 2002, dus dat is al een hele tijd. Maar toen was dat wel.
Toen was personal training een beetje de Hollywood-scene. Dat was voor de rich and famous. Ik denk dat het aantal personal trainers in België, kon je echt op twee handen tellen.
Daar ben ik bijna zeker van. Ik denk dat dat vooral een van de problemen is, dat er vandaag de dag aan laagschalige budgetten opleidingen worden gegeven, waarbij je eigenlijk al heel snel het certificaatje personal trainer in handen kunt hebben. En dan komt er gewoon heel wat snipsnops op de markt die eigenlijk onze job, of de kwaliteit, of de naam van ons job gewoon naar beneden trekken.
Ik denk inderdaad dat we daarmee een van de bottlenecks zitten. Dat is dat we geen accreditatie hebben, waardoor er verschillende cowboys op de markt zijn. En dat op zich, hoe erg dan ook, iedereen, maar dan ook iedereen, de bakker om de hoek, maakt niet uit wie, mag zich personal trainer noemen als ze dat wensen.
Klopt. En dat is iets waar ik weet dat sommige mensen ook al mee bezig zijn geweest, waar we ook al jaren mee bezig zijn geweest, waar ik zelf ook al soms de utopie heb gedacht, dit wil ik graag gaan oplossen, maar ik weet eigenlijk niet of dat effectief op te lossen valt. En de allergrootste reden is, omdat er zoveel verschillende visies zijn binnen die branche, dat het heel moeilijk is om daar een consensus over te vinden.
Van wat is goed en wat is niet goed, of wat is goed genoeg. Waarom zou die opleiding niet geaccrediteerd zijn? En die opleiding wel. Want dan ga je altijd mensen tegen de borst stoten en iedereen maakt, denk ik dan toch, een opleiding, omdat hij of zij vindt dat dat de visie is waarin je het moet doen.
Dus iedereen is overtuigd van zijn product. En dan zitten we eerder richting de functional training scene, die heel extreem gaan daarin, met animal movement patterns en dergelijke, die zeggen, ja, met dumbbells en met barbells, dat is allemaal bullshit, want dat is niet functioneel. Oké, we hebben niet gezegd dat dat goed of slecht is, maar dan ga je tegen die mensen een steen schoppen als je zegt, ja, dat is niet wat we willen hebben, dat gaan we niet accrediteren.
Terwijl, helemaal de andere kant, die gaan dan enkel zeggen, je moet met barbells en dumbbells en al die bewegingspatroons, dat is bullshit, want daar ga je niet sterker van worden. En dat is het grote probleem. Je zit daar met zo'n groot gegeven aan verschillende aspecten.
Waar dat heel realistisch gezien is, is dat allemaal goed, maar ja, wat is dan wel geaccrediteerd en wat niet? Dat is inderdaad een hele moeilijke. En dat ondergewaardeerd voelen, ja, ik denk dat onze branche de voorbije twintig jaar, hoe ik het dan zie, is echt extreem geëvolueerd. Je kunt dat zelfs vergelijken met de digitale evolutie, vind ik.
Je zit in het begin, toen ik inderdaad PT was, tijdens mijn beginjaren, dan was ik ook letterlijk alleen maar bezig met trainingsschema's maken. En op een gegeven moment leer je iets over voeding, en dan begin je iets met voeding te doen. Maar dat training-voedinglaag, dat was voor het grootste deel van mijn carrière, die eerste tien jaar, was dat het.
Maar nu, gelijk dat je zegt... Je zei eigenlijk de basis. Ja, maar nu, gelijk dat je zegt, je bent soms eerder half psycholoog. En ook omdat mensen hun levensstijl is zo slecht, dat je dan nog het beste trainingsschema en voedingsschema mag.
Dat heeft geen enkel effect als je de levensstijl niet aanpakt. Dus we zijn veel meer dan dat. Vraag is, hoe kunnen we dat oplossen? Of wat zou een manier zijn, denk jij, dat we zoiets kunnen aan de man brengen? Misschien niet globaal, maar wel persoonlijk als PT.
Ik probeer altijd, en voor de mensen die zo'n opmerking proberen te geven, probeer ik altijd mijn inzichten en mijn kanten van het verhaal mee te geven. Wat heb ik uit ervaring al meegedeeld? Of geleerd? En die probeer ik dan te delen. En als ik dan vaak begin op te sommen, wat voor verschillende aspecten ik eigenlijk mee bezig ben, met het fysieke, het mentaal welzijn van die klant, het opstel van de schema's van die klant, het opvolgen van die klant, dan gaan die vaak al ogen trekken.
Het houdt iets meer in dan dat. Dus uiteindelijk denk ik wel dat het, als je een beetje zelf zeker in je schoenen kunt staan, en je kunt er zelf over verantwoorden, blijf dat ook zeker en vast doen. Want ik denk dat dat de enige manier is om die beelden naar buiten te kunnen brengen.
We zijn er eigenlijk zoveel meer dan enkel en alleen een training- en voedingsschema op te stellen. Ja. Communiceren over wat je doet, en waar dat allemaal in houdt, is sowieso één.
En waar ik heel sterk in geloof, als ik kijk naar business, is het creëren van een concept. Dus dat wil zeggen, als je een PT bent, die heel veel extra doet naast het geven van trainingen, dan is in principe het slechtste wat je kan doen, is zeggen, hier, ik heb een 20-beurtenkaart, en dat kost u 1.600 euro. Want dan gaan mensen tellen, oké, 1.600 is 320, oeh, dat is 80 euro per uur.
Nee, zo werkt het niet. Je hebt een pakket, je hebt een lifestyle-pakket, bij u noemt dat bijvoorbeeld lean life. Ja, klopt.
Bijvoorbeeld lean life, dat is het pakket, daar zit van alles in, en dat kost u 1.600 euro. En het is dan op die manier, door die inzicht ook te geven, dat mensen of klanten gaan beseffen, oké, wow, het is eigenlijk die prijs wel waard. Want als je dat niet gaat meedelen, sommige mensen die effectief op intake-gesprek komen, klanten, die hebben zoiets van, oké, betaal ik dan 80 euro per uur om met u een beetje te komen sporten? Klopt.
En dat wordt dan vaak onderschat bij de klanten zelf, van, ja, is het die 80 euro waard? Maar als je dan de inzicht kunt meegeven van die klant, van kijk, je krijgt dit en dit en dit erop terug, en we werken aan deze verschillende aspecten, dan gaat die klant misschien al veel meer waardering krijgen, en het gevoel hebben van, oké, eigenlijk is die 80 euro per uur niks. Ja, en probeer echt zo lang mogelijk, of zo goed mogelijk, de klant van die 80 euro per uur te houden. Eerst warm maken tot de piek van het verhaal, en dan op het einde eigenlijk.
Ja, en ook uiteindelijk, als je gaat kijken, want het is op zich eigenlijk ook een foute communicatie, want het is, we hebben het net gezegd, het is geen 80 euro per uur, want het is een training, en daarna steek je tijd in opvolging, je steekt tijd in schema's, je steekt tijd in receptjes maken voor die klanten, noem maar op, al die zaken, dus het is volledig fout om te zeggen, het is 80 euro per uur, ik heb liever dat coaches zeggen, het is 40 euro per uur voor de training, en die andere 40 euro, die wordt besteed aan schema's maken, opvolging, voeding, levensstijl, en zo schrijf ik dat ook, als je vroeger mijn infobrochure had gezien, en mijn pakket was toen 1600, dat is al een hele tijd geleden, en dat was letterlijk voor 20 sessies, maar wat stond daarin? Dat was 1600 euro voor het pakket, dat was het results pack, noem je dat, en daar zat in 20 pt-sessies, maar ook dit, opvolggesprekken, dat was eigenlijk een lijstje van 10-12 punten, en dat kostte 1600 euro, en dat stond er naast de pt-sessies, ter waarde van 40 euro per uur. Ja, dat is wel een slimme ding. En dan ga je er één al niet moeten zorgen maken om te focussen op concurrentie met anderen, omdat anderen gaan misschien zeggen, ik vraag 60 euro of 55 euro, als jij zegt, ja, bij mij is 40 euro, maar het totale, je kunt niet apart trainingschema's nemen, dus het is het totale plaatje, en dat is 1600.
En dat komt dan bij klanten helemaal anders over, dus wat dat een goede, praktische tips zijn, denk erover na, ga in concepten denken, en niet in zoveel pt-sessies. Heel mooi. Alright, oké, ik wil doorgaan naar het tweede, een van mijn frustraties, want dat leunt daar wel op aan, dat is de prijssetting.
We hebben het hier al over gehad, over 80 euro per uur, en coaches die naar deze podcast luisteren, soms grote ogen nu gaan trekken, die zeggen van, wow, 80 euro per uur, hoe vraag je dat? Maar op zich, wij zijn in de fitnessbranche, zijn wij de Ferrari's en de Lamborghini's. Want op zich kun je niet hoger gaan als één op één personal training. Dus wij zijn een high-end product, dan moet je je ook niet gaan verkopen als een low-end product.
Dus dat is de fout die vele coaches maken, dat is dat ze veel te weinig gaan vragen, omdat ze denken, ja, maar anders gaan de klanten niet komen. En dat is in mijn ogen een heel grote fout. Wat is zo de minimum, Michiel, dat jij aanraadt voor coaches om te vragen? De minimum is echt wel 50 euro, denk ik.
Ik ben vroeger ook echt wel beroemd op die 50 euro. En dan, op gelang van ervaring, klantenbestanden, ben ik dat beginnen upscalen naar 70, 75 euro per uur. Dat was toen in het offline gebeuren, nu in het online gebeuren ligt die prijssetting helemaal anders, omdat we dan echt in volledige pakketten gaan werken.
Maar dat was toen eigenlijk voor mij echt wel een beetje de minimum, die 50 euro. Ja, daar ben ik volledig mee akkoord, zeker deze tijd. Ik durf niet uitspreken waarin ik vroeger ben begonnen, want dat was bijna de helft van de 50 euro.
Nu, een hele andere tijd natuurlijk. Het kan positief werken, omdat je heel snel misschien enkele klanten gaat aantrekken en daardoor ook weer meer gezien gaat worden. Zeker als je ergens in een openbare fitness gaat starten.
Het kan een marketingstrategie zijn, maar ik denk dat je vooral meer in je eigen schoenen gaat schieten. Met het extra werk dat je uiteindelijk voor die 25 euro per uur gaat doen. Het kost je allemaal extra administratie, extra opvolging van die klanten, die je dan zogezegd twee of drie extra klanten zou gaan opstarten, omdat je 25 euro per uur vraagt, opzicht van als je 50 euro per uur zou vragen voor een PT-sessie.
Dan haal je er dan van twee binnen, ten opzichte van anders ga je er vier binnenhalen. Daar zit wel een verschil in, want dan ben je met 50 euro per uur maar twee klanten aan het opvolgen. Dan heb je maar twee keer administratie, ten opzichte van vier keer.
Ik raad ook aan de mensen om eerst te gaan bekijken wat mijn kosten zijn, en dan je prijs te bepalen. Want die 50 euro per uur waarover wij spreken, dat is niet 50 euro in de zak. Dat is vooral in de zak van de overheid.
Er gaan nog belastingen af, er gaat je een BTW af, er moeten al je kosten betaald worden. Sociale bijdrage. Dus daar schiet eigenlijk heel weinig van over.
20 euro? Ja, zoiets. Als je bijvoorbeeld maar 30 euro vraagt, dan ga je er zelfs niet van kunnen leven. Dat is een beetje mijn frustratie.
Dat er veel coaches dit in bijberoep doen. In bijberoep heb je natuurlijk de optie van, ik heb daarnaast nog een fulltime job, dus ik heb het op zich niet nodig, het is een leuk extraatje. En die vragen dan 35 of 40 euro per uur.
En die halen onbewust heel de sector zijn prijs naar beneden. Want dan ga je concurreren als iemand die fulltime bezig is met BTW, die moet 50 euro per uur vragen, anders is het onmogelijk om ervan rond te komen. En dan zit je op te boksen tegen een prijskoncurrentie van 35, van personen die het eigenlijk niet per se nodig hebben en die het als extraatje zien.
En dat is iets wat ik heel graag zou zien verdwijnen. Eigenlijk is de minimum 50 euro per uur, ook al geef je maar 2 uur BTW per week, maakt niet uit. Minimum is 50.
En hoe meer mensen dat gaan doortrekken, en hoe meer mensen dat hun prijzen stelselmatig gaan verhogen, en richting die 75 euro per uur, want dat is voor mij de standaard van een BAPT level 2 coach, is voor mij 75 euro per uur. Voor een level 1 coach is 55 euro. Dus we zijn nu... Je hebt natuurlijk ook weer extra opleidingen en kennis opgedaan.
Ja, we zijn nu bezig met BAPT om onze level 1 en onze level 2 coaches ook, we zijn over aan het nadenken hoe we die verder kunnen ondersteunen om op die prijszetting een pakket te kunnen verkopen. Dus door wat meer businesscoaching toe te passen, door middel van bepaalde calls, daar wordt binnenkort wel wat over gecommuniceerd. Mindsetcoaching.
Mindsetcoaching. Dus dat je eigenlijk als level 1 coach 55 euro vraagt, en als level 2 coach 75, als expert in onze level 3, dan ga je boven die 75 moeten gaan, en dan kan het naar 85 gaan. Ik ken coaches die 100, 110, 115 vragen.
En dat kan als je wat langer in de branche zit, en als je ook de resultaten hebt behaald. Maar de clue van het verhaal is in principe, ga nooit onder die 50 euro per uur, zorg dat de branche altijd een high-end product blijft, dat is voor iedereen goed, dat is ook voor jou goed, maar ga gewoon niet aan een veel te laag tarief training geven. Maakt iedereen kapot.
Ja, letterlijk. Je maakt heel de branche eigenlijk kapot. Ik denk dat dat wel de belangrijkste tip is.
Gewoon zorgen. Minimum 50 euro. Goed, nog een frustratie.
Dat is vooral ook een beetje de motivatie, of de verkeerde motivatie bij klanten. Oké, dus even voor de context, nu gaan we even richting klanten, dus klantgericht. Klantgericht.
Omdat ik heel vaak merk dat klanten wel zoiets hebben van, oké goed, ik wil afvallen, of ik wil vermageren. En dan als het puntje bij het paaltje komt, en ze moeten bekijken, wat moet ik er eigenlijk allemaal voor over hebben om dat te gaan doen. Want ja, ik wil mijn fles wijn niet laten één keer per week, of ik wil iedere week nog frietjes kunnen eten, en ook één keer in de avond nog pizza kunnen eten.
Dan moet je eigenlijk de vraag gaan stellen van, hoe hard wil je uiteindelijk die resultaten gaan bereiken. En dat is voor mij persoonlijk wel een frustratiepunt, want klant komt naar mij van, ik wil dat en dat bereiken, maar als je er nog niet eens over hebt om dat resultaat te willen gaan bereiken, ja, wat kom je er dan eigenlijk doen bij mij, snap je? Ze verspillen uiteindelijk mijn tijd, want ze gaan dan vaak wel in het begin dat coaching traject aan, maar dan loopt het ergens toch mis en zeggen ze van, ja goed, ik behaal toch niet de resultaten waar ik naar op zoek was, het coachingprogramma werkt niet, krijg ik heel vaak te horen dan. En dan reflecteer ik gewoon heel simpel van, oké, wat heb je er zelf voor gedaan om er voor te zorgen dat het een succes is geworden? Want ik ben er van overtuigd dat mijn kennis en mijn schema's werken voor de gelangen die ik heb opgesteld naar de klant toe.
Maar als de klant dan toch afkomt met het verhaal van, ja, ik val niet af, ja, dan is het vaak even van, kijk eens naar jezelf in de spiegel en probeer eens te reflecteren naar wat doe ik eigenlijk effectief mis, of zijn er dingen die ik misschien ook kan verbeteren. En hoe zou je dat kunnen oplossen? Want ik heb daar een heel aantal dingen voor, maar ik wil eigenlijk die vraag terugkaatsen naar u, omdat je dat zelf ook ervaart. Ja.
Wat denk jij nu op deze moment dat een oplossing zou kunnen zijn voor dat probleem? Ja, heel simpel, ik probeer het ook altijd wel heel professioneel te blijven aanpakken, want die klanten zeggen soms echt letterlijk van, ja, je programma werkt niet, dus dan moet je eigen even gaan reflecteren van, oké, goed, zonder je eigen in twijfel te trekken of dat al dan niet zou werken, want je moet er altijd van overtuigd zijn dat de programma's dat je hebt opgesteld, dat die werken, dus ik probeer dan gewoon altijd even de tijd te nemen om met die klanten samen te zitten en te kijken van, oké, leg nu eens effectief alles op tafel, wat eet je, wat drink je per dag, dagelijks, want er zal ergens in uw manier van leven wel een struikelblok of een hindernis zitten wat ervoor zorgt dat je niet afvalt. Dat kan misschien voeding of trein gerelateerd zijn, dat ze misschien toch ergens nog teveel gaan sporten, dat ze bijzonder nog elke dag 10, 15 kilometer extra gaan lopen, dat ze gaan overtrainen, bijzonder spreken, of dat ergens gewoon lifestyle gerelateerd is, stress, darmproblemen, bijzonder spreken, en dan vind ik het ook altijd interessant om daarin te gaan terugkoppelen en met die klanten gaan samen zitten en denken, oké, kunnen we even samen zitten en even bespreken, wat loopt er wel goed, wat loopt er niet goed, en dan vaak komen we wel tot een uitkomst of een oplossing waar ik dan ook weer een toegepaste oplossing voor kan bieden, eigenlijk. Ja, dat is zeker een goede aanpak, hè.
Wat ik zeker ook zou bekijken is op voorhand, en wat ik heel veel geleerd heb in de voorbije jaren, is dat ik altijd, eender waar het gebeurt, de fout bij mezelf ga leggen, want dat wil zeggen dat er ergens iets mis is met de communicatie, en dat kan op alles, ook al is het misschien heel duidelijk niet mijn fout, dan ga ik toch nog altijd kijken hoe had ik dat beter kunnen doen. En in dit geval zou ik dat ook doen, gaan kijken hoe, zeker als dat af en toe is voorvalt, kan ik ervoor zorgen dat ik in die eerste weken beter communiceer, en dat gaat dan vooral richting vraagstellingen. En we hebben het al een paar keer teruggekoppeld, maar het blijft voor mij het paradenpaardje van BAPT, onze Mindset & Motivation Coaching opleiding, daar leer je die dingen ook, welke vraagstellingen ga je stellen, en daar ga je ook een beetje gaan zien, hoe staat de klant daarin? Want niemand start een traject met de zin van, ik heb hier eigenlijk geen zin in, en ik ga dit eigenlijk allemaal niet volgen, maar ik wil toch graag starten, waar kan ik betalen? Nee.
Iedereen start, er is iets bepaald gebeurd, er is een trigger gebeurd, en dat is bijna altijd een emotionele trigger, en ze beslissen, ik ga bij Michiel Lien Live programma starten. Bam, oké, ze zijn vertrokken, en dan begint dat emotionele wat weg te gaan, en dan merken ze van, oei, daar moet ik hier allemaal voor gaan doen, en dan beginnen die problemen zich voort te doen, dus ik denk dat je daar moet gaan zien op voorhand, dat Mindset & Motivation geven. Wat is de motivatie achter het slechte van de klant? Ja, en elke week dieper en dieper gaan doorvragen, en proberen op voorhand al die obstakels te beginnen counteren, en te gaan kijken van, oké goed, de klant laten beslissen, want het schema dat je gaat opstellen, als dat volledig van jou komt, dan mis je die autonomie van die klant, en dat waren die drie psychologische basisbehoeften van een aantal afleveringen geleden, autonomie, competentie en verbondenheid, en die autonomie die blijkt in de psychologie helemaal in het begin van een coachingstrijd superbelangrijk te zijn.
Dus als je een klant zelf aangeeft en beslist, ik ga elke dag twee stukken fruit eten, ik denk dat als je klant dat zo beslist, dan is de kans veel groter dat hij dat gaat doen, als dat jij dat zou beslissen. Dus ik denk dat je daar is moeten gaan, dat zou mijn eerste idee zijn, reflecteren, hoeveel autonomie geef ik mijn klanten in het begin van het coachingstrijd, tja, dat is misschien toch te weinig, ik ga daar eens mee testen, en ik ga mijn klanten eens iets meer autonomie geven. Ik vind dat wel een hele moeilijke, want inderdaad, je wilt ergens wel, de klant is koning, je wilt die ergens ook wel zijn gevoel geven dat hij zelf ook iets kan beslissen, maar in hoeverre, hé, je moet daar gewoon echt een heel goede balans in vinden, want als een klant bij zo'n spreker zegt, ik wil wel nog elke dag mijn mayonaise bij mijn slaatje eten, en ik wil wel nog één keer per week frietjes eten, en nog één keer per week pizza gaan eten, en als afdrink dan is er een glasje wijn erbij, dan moet je eigenlijk de vraag gaan stellen, je gaat ergens toch met de klant overheen moeten komen om op gelijk niveau te komen, om uiteindelijk ook de resultaten te gaan behalen, om hem daar op zoek te zijn.
Ja, we hebben een beetje die empathie nodig, maar ik snap 100% wat je wil zeggen, en ik denk dat je dan op zich een lijstje moet maken van oké, dat wil je allemaal, dit is je doel, dat gaat niet, wat van die vijf wil je nu op deze moment gaan schrappen? Oké, oké, ik kies, dat is belangrijk, ik kies om dat te schrappen, en de klant zegt dat we iets langer moeten uitstellen, want om dat doel te behalen hebben we dit en dit nodig, en een hele leuke, dat is van de conculega's van Precision Nutrition, die hebben ooit een pdf gemaakt, what it takes voor dit percentage, dus dan staat erbij bijvoorbeeld, wil je twintig procent vetpercentage hebben, dan moet je dit en dit en dit doen, dan staat erop bijvoorbeeld vierduizend stappen per dag, dit, dit, dit, dit, dus dat is dan niet overdreven veel, maar onderaan, dan heb je al die verschillende vetpercentages, en onderaan staat er dan onder de zes procent, en dan heb je een waslijst van allemaal zaken die je moet doen, en dan kan je met de klant ook letterlijk eens aantonen van oké, je wilt droppen, dus je wilt ongeveer naar vijftien procent vetpercentage, dat is hetgeen waar we uiteindelijk naartoe moeten gaan, we gaan dat niet in één knip doen, al die zaken doen, maar wat van die dingen kan je nu al in je leven integreren, en wat kunnen we eventueel weglaten? Dat is wel een leuke. Ja, dat is echt een goeie, en ik zal eens kijken of we dat eventueel ergens kunnen posten. Voor mensen die interesse hebben in die filetjes die zeker op mijn computer staan, het enige wat je moet doen is even een printscreen nemen van deze aflevering, post die, en tag die op de stories at Babt Fitness, en dan sturen we die file ook even door.
Goed. Bij jou het laatste puntje, denk ik. Ja, het laatste puntje is concurrentie, daar ga ik niet te lang over doorgaan, maar wat mij gewoon heel veel opvalt bij de Belgische coaches, de collega's, is dat er nogal heel fel wordt gezien dat iedereen concurrent is van elkaar, en dat is gewoon heel jammer.
In het buitenland merk je dat niet, of veel minder, zeker als je internationale opleidingen volgt, en je zit met een hele mix van, ik heb opleidingen gedaan waarbij ik met een Australiër zat, en iemand van Koewijd, en iemand van Nederland, België, Frankrijk, Engeland. Belgische personen zijn om één van de redenen heel besloten, en heel gecritiseerd naar anderen toe. Want als je in Nederland, ik zit nu ook vaak in Nederland, ik heb vroeger voor Technogym zeven jaar gewerkt als mastertrainer, en in Nederland 90% van de tijd workshops gegeven, en dat is dag en nacht.
Dat vertelt iedereen alles. Niet iedereen zal 100% het achterste van zijn tong laten zien. In een opleiding, internationaal wel.
En waarom is dat? Ja, als jij die persoon van Engeland het achterste van je tong laat zien, dat is geen concurrentie, dus je hebt totaal geen bang, je voelt dat... En dat moeten we eigenlijk leren in België, dat we daar ook geen bang van mogen hebben. Want iedereen heeft zijn eigen manier van coachen, en het is heel cru om te zeggen... Zijn eigen verhaal ook gewoon. Ja, het is heel cru om te zeggen, maar als jij je niet kan onderscheiden van een andere coach, dan moet je zelf vragen gaan stellen, en dan is dat niet omdat je... Want kopiëren moet je niet gaan doen.
Dat heeft geen enkel nut. Dus als ik bij wijze van spreken in een straat of in een dorp drie, vier personentrainers heb, en die kunnen allemaal perfect goed draaien, en leer van elkaar, communiceer meer met elkaar, en we gaan proberen met BAPT iedereen daar een beetje in te ondersteunen door onze community-events. We weten nog niet of dat gaat werken, dus voor hetzelfde geld werkt dat niet, maar we gaan wel proberen om de coaches daar meer en meer te stimuleren.
Mama, laat het achterste van je tong zien wat je weet, want je leert van elkaar. Je leert echt enorm enorm veel van elkaar door met elkaar te brainstormen. Iedereen heeft zijn eigen inzichten, verhalen en ervaringen, en dat is ook een van de redenen waarom ik nu ook meer het community-gevoel in mijn eigen coaching naar voor probeer te brengen.
Wij spreken nu in het LEAN LIVE-programma ook met die twaalf mensen. We gaan opstarten, we gaan vier keer met z'n allen een live masterclass doen, vier keer gaan we met z'n allen fysiek contact hebben, met elkaar babbelen. Iedereen heeft z'n eigen ervaringen.
Struikelblokken, ik vind het moeilijk om te mealpreppen, ik vind het moeilijk om het te combineren met het gezinsleven, en iedereen zit samen, iedereen hoort die verschillende verhalen van elkaar, en je leert daar gewoon uit. Zelfs ik kan misschien zelfs nog leren van een ondernemer die het 17 uur in de week werkt, en die alles gematigd krijgt, kan ik misschien zelfs ook nog van mij leren. Zeker en vast.
Dus daarom is het heel interessant om gewoon altijd te luisteren naar elkaar, en probeer zelf ook gewoon altijd heel open en eerlijk te babbelen, en dan ga je zelf het meeste uithalen als persoon ook. Ja, een warme oproep aan de personal trainers. Communiceer meer met elkaar, kom meer samen, en wij gaan dat mee ondersteunen.
Op 8 december hebben we onze eerste BAPT Community Event, dat is op deze moment in mijn hoofd exclusief voor BAPT-coaches. Misschien dat we dat nog wel opentrekken, maar sowieso de BAPT-coaches gaan daar een leuk extraatje hebben, natuurlijk. Waarbij we coaches samenbrengen, leuke keynote-speakers uitnodigen, workshops organiseren, en echt coaches met elkaar laten brainstormen en netwerken sterker worden algemeen.
Dus ja, het wordt heel tof. Leuke manier om de podcast hier te eindigen, denk ik. Top! Oké, ja, Michiel, bedankt voor je frustraties op de tafel te gooien.
Dit is een van de langste afleveringen, denk ik, dat we al gemaakt hebben. Ja, maar dat is goed. Het valt nog binnen de range.
We zitten op 27 minuutjes, dus dat valt best mee. Jullie alvast weer super bedankt om te luisteren. Ik hoop dat jullie weer veel kunnen doen met de inzichten die jullie hebben opgedaan en de praktische tips die we hebben gegeven.
We zien jullie heel graag terug in een volgende aflevering. Bye bye! Salutjes! Bedankt voor het luisteren naar de Personal Trainer Podcast. Vond je deze aflevering waardevol? Laat dan een review achter op Apple Podcast, Spotify of waar je ook luistert.
En help andere trainers ons te ontdekken. Jouw feedback maakt echt het verschil. Alvast bedankt, tot de volgende keer.
Ciao!
