Welkom bij de persontrainerpodcast, de plek waar jij als persontrainer inspiratie, motivatie en de nieuwste inzichten krijgt om je carrière te laten groeien. Of je nu net begint of al een expert bent, wij helpen je om het beste uit jezelf en jouw klanten te halen. Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door BAPT.
BAPT biedt niet alleen fitness opleidingen, maar ook een ondersteunende coachescommunity. Kortom, alles om van jou de beste coach voor jouw klanten te maken. Wil je meer informatie, dan kan je terecht op de website www.bapt.be. Hallo en welkom bij de persontrainerpodcast.
In deze aflevering gaan we het iets anders aanpakken. We hebben namelijk een special guest in deze aflevering en we gaan een leuke babbel doen over verschillende jaren in de branche. Deze persoon zit al meer dan tien jaar in de fitnessbranche en we gaan eens horen wat de voordelen zijn, positieve en negatieve dingen die we hebben meegemaakt.
Dus daar gaan we het vandaag over hebben. De persoon zelf heeft een zaak samen met zijn vrouw in Lokeren, genaamd Encore Coaching. Degene die naast me zit, is Stijn Abs.
Welkom Stijn in de podcast, zou ik zeggen. Dank je wel. Bedankt dat ik mocht komen.
Dat is heel graag gedaan. Ik ben benieuwd. Het is vooral proberen wat raad te geven, wat tips te geven aan startende coaches, om eventueel op voorhand al wat obstakels te kunnen vermeden.
Ja, we geven voornamelijk in de podcast de voorbije afleveringen altijd gefocust op hoe start je op, wat is belangrijk om mee te beginnen, zodat we de coaches advies geven, zodat ze niet te lang alles moeten uitzoeken, maar dat ze echt direct aan de slag kunnen met voornamelijk ook praktische tips. We hebben nog nooit iemand gehad of geïnterviewd die al heel lang in de branche zit, want dan zijn er ook vaak andere dingen waar je je rekening mee moet houden. Bij de opstart is dat altijd iets anders.
Misschien moeten we beginnen bij het begin. Vanwaar ben jij de job als personal trainer gestart? Ik heb oorspronkelijk gestudeerd voor LO-leerkracht, en dan besefte ik in mijn tweede jaar al, in mijn bachelor, dat ik dit niet ging doen, dat ik niet voor de klas ging staan. De waardering leek me iets te beperkt, en dan eigenlijk studiepunten gebruikt om te kunnen bijscholen, toen nog aan de Vlaamse trainerschool, bij ALO in Nederland.
Ik heb eigenlijk nooit iets anders gedaan. Ik ben van school gekomen, ik heb gesolliciteerd bij groepspraktijk, en ik ben kunnen starten meteen in 2014 onder eigen naam. Al direct onder je eigen naam kunnen starten? Ja.
Zelf niet moeten onderhandelen, ik wist toen ook niet dat dat een probleem kon vormen, maar ik ben toen in de praktijk kunnen starten. Perfecte ligging, perfecte cliënteel in het Vlaamsland, en eigenlijk nooit meer teruggekeken. Oké, dat is wel grappig, want uiteindelijk is bij mij eigenlijk hetzelfde verhaal.
Ik denk dat er niet zoveel zijn die datzelfde verhaal hebben, maar ik ben ook in mijn... Bij mij was het nu mijn eerste jaar, ik heb mijn eerste jaar gedubbeld op de hogeschool, en dan ook beseft van, ja, die stages... Ik heb het beseft toen ik trek- en duwspelen moest geven aan de kappersopleiding, en toen dacht ik, oké, dit ga ik het niet worden, als ik dit heel mijn leven moet gaan doen. Maar ik heb altijd op mijn dertien jaar... Ja, op mijn dertien jaar zei ik al, ik wil in mijn jogging kunnen werken later. Oké.
En dan ben ik ook bij mijn huistand, Sintra, dat ik gestart ben direct. Ook gesolliciteerd, maar ik kon toen gelukkig beginnen bij mijn coach. Ik was toen een semi-topsporter, en mijn coach had net een fitnesszaak geopend, en vandaar dat ik daar kon beginnen.
Dus een beetje een gelijkaardig verhaal, maar ik ben nog veel later pas met mijn eigen naam begonnen. Ik heb nog wel zes jaar gewoon in de fitness gewerkt als fitnessinstructeur, en spinning, bodycombat, bodypump, ik heb het allemaal gegeven. Dus nee, leuk, tof.
Was dat al direct volledig zelfstandige, of was dat... Ik ben gestart in bijberoep, maar ik ben wel direct gestart als zelfstandige. En wanneer heb je de overstap gemaakt van bijberoep naar zelfstandige? Toen de combinatie niet meer houdbaar was. Ik heb een part-time job, toen nog als winkelmedewerker, gecombineerd met zelfstandig.
En ik heb dat twee jaar gedaan, van 2015 tot 2016-2017. Maar toen echt appetiegevend veertig, vijftig uren, en daarnaast dan nog achttien uren gaan werken in een winkel. Dat is ook wel het kantelpunt waarop je beseft, financieel hoeft dit niet meer, en heb ik die back-up niet meer nodig.
En dan, ja... Ik zeg het, de eerste twee, drie jaar heb ik over niets moeten nadenken. Mijn cliënteel kwam binnen, de naam groeide, en het leek toen, in 2016-2017, van ja, ik ga hier het grote geld verdienen. Ik ga hier een filiaal neerzetten, of twee filialen neerzetten, en we zijn vertrokken.
Denk je dat die een tijd veranderd is? Want ik heb daar ook veel over nagedacht. Toen wij, we hebben met Functional Body vroeger, de zaak waar ik ook altijd werkte, wij hebben ook nooit moeten nadenken over cliënteel. Ik denk dat wij altijd, wij hadden altijd een wachtlijst van tussen de tien en de veertien mensen.
Wij hebben, ik denk twee keer in ons leven, een advertentie geplaatst in een krant, en dat was dat meestal nog gratis. En wij deden bij de, ik denk dat het de 51 of zoiets noemde, of de Rotary, weet ik niet, zo'n club, gingen wij één of twee keer per jaar een workshop geven, over gezonde voeding of iets dergelijks, en daar haalden wij ook mensen uit. En de rest was allemaal mond-na-mond onderklamen.
We hebben nooit, maar dan ook nooit, moeite moeten doen. Denk je niet dat de branche daarin veranderd is? Dat het nu moeilijker is? Of denk je dat het net gemakkelijker is, omdat het toegankelijker is? Want dat is dubbel, hè? Toen ik gestart ben, ik denk dat PT toen nog in de kinderschoenen stond. Dus ik had niet veel concurrentie, zeker niet in de straal van 10, 15 kilometer, dus mijn cliënteel kon eigenlijk nergens naartoe.
Ik had dan ook nog de doorverwijzingen vanuit de groepspraktijk, kinesisten, osteopathen. En anderzijds, ik had ook geen kostenstructuur. Ik stond wel commissie af, maar werken was voor mij... Ieder uur dat ik werkte, verdiende ik.
En op het einde van de maand was dat gewoon één factuur uitschrijven. Dus ik zat in een luxe positie waarvan ik toen niet besefte wat voor een luxe positie dat was. Ik denk dat dat nog steeds kan als freelancer, maar de concurrentie is groter geworden.
Ik lijk misschien wat oldschool op dat vlak, maar ik denk dat mensen iets meer bezig zijn tegenover toen met concepten als work-life balance. Vooral tijdens de coronaperiode, dat is daarna toch echt wel een ding geworden. Vooral ook als we gaan kijken richting de coaches.
Uiteindelijk ben je je eigen zaak dan ook verder opgestart. Misschien even kijken naar de tijdslijn. Dus je bent volledig zelfstandig geworden.
Dat was dan nog altijd voor iemand te werken, dus dan had je nog niet je eigen zaak. Nee. Redelijk klein filiaal, commissie afstaan, één factuur uitschrijven op het einde van de maand, maar ook geen team.
Dus ik werkte individueel in een groepspraktijk waar ik verantwoordelijk was voor zowel het fitnessgebeuren als de personal training. Tot op het moment dat de personal training de fitnessruimte ontgroeit. Oké.
Ook niets moeten doen van marketing en zo, vooral duidelijkheid. Gewoon puur klanten komen, klanten uurtjes kloppen en factuur maken. En dan terug op een kantelpunt komen, beseffende van ik kan dit misschien wel individueel.
Ik heb dat dan ook gedaan, maar dan komt er natuurlijk wel een kostenstructuur bij kijken. Want dan gaat over een pand gaan huren of een pand kopen. En dan begin je wel maandelijks kosten te dragen, vaste kosten te dragen.
En die aluclienteel bij een verhuis volgt ook natuurlijk, afhankelijk van hoeverre dat je verhuist. Nog altijd luxepositie, nog altijd natuurlijke flowgat. Maar dat was wel het eerste moment dat ik besefte van oké, die goudmijn blijkt misschien toch geen goudmijn te zijn.
Ja. En voornamelijk omdat de kosten die er aan zijn... Ik denk dat je dan al heel snel tot het besef komt dat als je factuur maakt en je hebt er in principe niks niet meer van af te staan, buiten nu btw, nu belasting, maar dat heb je altijd. En anders denk je oké, maar als ik dit zelf doe, dan verdien ik zoveel euro meer.
Ja. Maar als je dan alle kosten die daarbij komen kijken, gaat optellen en dan ga je heel snel beseffen van oei, ik verdien precies minder dan ervoor. En ik moet er veel meer werk in steken.
Want dat is dan ook nog zoiets. Maar het bijkomend probleem dat in 2017 ik eigenlijk al vol zat, dus omzet of extra omzet genereren is niet aan de orde. Want je kunt niet meer werken, je kunt je prijs gaan optrekken, maar dan moet de kwaliteit er ook wel naar zijn.
Dus als je dan verhuist en start met een huurpand of een pand te kopen, dan moet dat wel minstens evenaren, kwalitatief dan, aan het pand van ervoor. Welke grootorde was het pand dat je bent beginnen huren of kopen? We hebben eerst gezeten in de groepspraktijk, ik denk dat we daar maar een 140 vierkante meter hadden. Dus dat gaat, maar dat is redelijk beperkt.
Dan zijn we naar een fitnesscomplex gegaan waar we de zalen gehuurd hebben voor een maandelijk tarief. Dat was gigantisch, 400, 500 vierkante meter, maar dan wel inboeting op kwaliteit, want daar lopen nog mensen rond. Dus je moet je toestellen gaan delen, mensen betalen per uur, dus je wil eigenlijk iedere minuut gaan maximaliseren.
En je kunt niet zeggen tegen de klant, wacht even. Dus dan kom je soms in de problemen met je programmatie. En dan uiteindelijk een pand gekocht waar je wel je ding kunt doen.
Welke periode waren we dan? We hebben ons pand gekocht in 2021 pas, dus we hebben gehuurd tussen mid-2017 en 2020-2021. En merk je dat er nog andere zorgen zijn als je het vergelijkt met het huren van een pand of het kopen van een pand? Merk je daar een verschil in of zeg je dat het in principe hetzelfde is? Als je het huurt zijn alle kosten, of als er een lek is dan stuur je een mailtje naar de huurbaan, dan moet het opgelost worden. Als je het koopt zit je natuurlijk met alle verantwoordelijkheden die er in het pand zijn.
Het grote verschil bij ons was ook, het huurpand dat ik zocht, zocht ik op maat. Dus ik zocht x-aantal vierkante meters met goede fitnessuitrusting waar ik mijn ding kon doen. Het pand waar we nu momenteel zitten voor de podcast, dat gekocht is in 2021, is redelijk groot.
Iets te groot eigenlijk voor de hoeveelheid klanten die we destijds hadden in 2021. Dus om dat draaiende te houden komt daar ook een financieel plan bij kijken, of een businessplan bij kijken. Waarbij je dan zegt, er moeten wel minimum dit aantal uren gedraaid worden voor dit rendabel te maken.
En dan begin je met coaches te werven, een team op te bouwen, maar dat zijn ook dingen, 2021 daar heb je geen ervaring mee. Dus dat is weer in het onbekende springen en geloven dat de vraag naar pt er wel is in de buurt en hopen dat je de skills hebt om ook een team uit te bouwen. Tot dan ben je enkel personal trainer geweest en nu word je bedrijfsleider, word je ondernemer.
Allemaal zaken waarvan je eigenlijk tot dan niets wist. En dat is terug die natuurlijke flow van oké, je gaat erin mee, je groeit, je groeit, je groeit. Maar op een bepaald moment moet je jezelf wel gaan afvragen van, is dit nog mijn ambitie die ik had in 2014? Is dit nog waar ik naartoe wou? Word ik hier nog gelukkig van? Want meer kosten, meer kopzorgen, groter team, meer kopzorgen.
Komt een administratief luik bij kijken, komt facturatie bij kijken, interne opleidingen. Allemaal zaken die tijd vergen, maar tot dan ben je iets anders geweest dan een werkpaard dat 50, 60 uur presteert per week. En alles hangt af van je prestaties.
Ja. Dat is ook nog een punt natuurlijk waar je mee rekening moet houden. Vanaf dat je begint met het werken met een team, dan wordt de kwaliteit van je zaak ook een beetje doorgeschoven naar de teamleden.
Dus ja, dat is dan ook je verantwoordelijkheid, dat die ook hun ding helemaal doen. Dus dat moet een geoliede machine in principe worden om dat allemaal in orde te krijgen. En ja, dat is niet altijd het roze geur en maneschijn verhaal.
Want ik denk dat als we gaan teruggaan naar de moment dat je de stap zet om een pand te gaan huren, ja, dan gaat de ambitie wel redelijk groot geweest zijn, denk ik. Weet je nog welke ambities je toen had in de branche? En die mogen groot zijn. Ik heb ooit de ambitie gehad om richting de 50pt-zaken te gaan.
Ik heb het in de podcast al eens een keertje verteld dat ik toen ook een investeerder had die daar in Boumbé ging, want we hadden er financiële middelen. Dus ik had toen ook grote ambities. Dus ik weet niet wat jouw ambities daarin zaten.
Ik denk destijds dat de ambitie niet uitgedrukt was in het cijfer, maar het was wel een zo groot mogelijk impact hebben in de branche. Of dat dat nu één filiaal is of dat zijn er vijfhonderd. Gewoon stempel drukken.
Daarom dat je ook de opleidingen volgt, daarom dat je ook de networking doet binnen de branche zelf naar andere coaches toe, van kijk, we gaan hier het niveau iets hoger gaan tillen. Allemaal goed bedoeld, hè. Maar je hebt geen verantwoordelijkheden.
Op dat moment ben je 24, je hebt geen vaste kost, je hebt geen gezin. En doorheen de tijd merkt je wel, zowel op vlak van werk als professioneel als privé, dat er wel wat verandert. En dat je soms noodgedwongen, maar ook gewild wel inboedt op die ambitie, omdat er andere prioriteiten naar boven komen die ook meespelen.
Dus die ambitie was eigenlijk in 2021, toen we dit pand kochten, nog beperkt tot één pand. Een één weldraaiend pand. Met dan daarop voorgaand de ambitie om zelf een stap achteruit te kunnen zetten.
Een team uit te bouwen. En dan wel met de vooruitblik naar eventueel kinderen en een gezin te kunnen zeggen van ik ben s'avonds toch wel iets meer thuis. Of ik moet de weekends niet meer werken.
Wat toen heel heel realistisch leek. Ja, ik denk dat zeker als je de cijfertjes maakt en je maakt je plan in Excel, dan is de menselijke factor er niet. Ja, klopt.
Qua cijfermatig is dat altijd allemaal perfect te doen. En dat is ook de reden dat zoveel coaches ook niet starten. Ik denk niet dat dat de reden is dat ze starten, maar ik merk zo vaak bij coaches die ik ken, bevriende coaches die een zaak hebben, die met personeel werken, die met freelance personeel werken, die zitten altijd met een probleem dat de coach wil meer verdienen.
De coach wil meer verdienen, tot op een gegeven moment zegt de coach van ja, weet je, ik stop. Want als ik het zelf doe, dan ga ik meer verdienen. Wat niet waar is.
Er zijn er maar heel weinig die dat kunnen waarmaken. Zonder dat ze het in principe zelf beseffen, want dan komt heel dat pakketje verantwoordelijkheden er in principe bij. Dus ik denk dat dat wel zoiets is waar je dan ook tegenaan loopt, denk ik, als je met een team begint.
Het is heel moeilijk voor iemand dat wijs te maken, want ik heb zelf dan in die luxe positie gezeten in 2014, 2015, 2016, 2017, door enkel maar commissie te moeten afstaan zonder kostenstructuur. Maar nu, reflecterend, is dat heel moeilijk om tegen een startende coach te zeggen, besef in welke positie je zit, want je hebt geen idee wat voor kosten of verantwoordelijkheden erbij komen kijken. Als je wilt werken, dan kun je in deze sector echt veel geld verdienen.
Als dat ook wel je prioriteit is. Als je prioriteit is werken, en niet zozeer bijvoorbeeld een gezin uitbouwen. Ja, ik denk dat daar de why, het waarom dat je alles doet, verandert door de jaren.
Ik denk dat dat bij jou vooral veranderd is met je gezin. Weet je nog ongeveer dat kanto-punt dat je zegt, toen ben ik wel meer en meer beginnen nadenken? Dat zijn twee momenten geweest. Ik heb mijn vrouw, die nu ook vernoot, zijn zaakvoerder, ik heb die leren kennen in 2016.
Die werkte toen op een bureau. Door de uren te kloppen, dus morgens voor het werk, mensen begeleiden, s'avonds na het werk mensen begeleiden, was ik er nooit. Of quasi nooit.
Dan heeft mijn vrouw de stap gezet om bij te gaan studeren als trainer. Om mij dan in 2018 te vervoegen als medezaakvoerder. Dat was een eerste stap.
Wil je een relatie overleven, moet je ook wel wat tijd samen doorbrengen. En dan zijn we aan kinderen begonnen in 2022. En dat was echt het grote moment.
Oké, voordat we aan kinderen beginnen, gaan we eens kijken in de sector. Zijn er voorbeelden? Zijn er mensen die ons voorgegaan? Zijn die een zaak hebben en een team en dan toch nog beslissen voor kinderen te krijgen? En die voorbeelden waren er destijds niet. Dus dan weet je eigenlijk al op voorhand dat dit wel een uitdaging van je is te worden.
En alles lukt. Waar we willen is, en dat is ook die why waarover je spreekt, alles lukt. Maar het is niet ideaal.
Het moet ook niet gaan verbloemen. Het gaat zeker. Maar deze podcast, we zijn dat nu ook aan het doen met vooruitzicht.
Kijk, we hebben een nieuw plan en wij gaan ook nu terug veranderen. Iets meer in de richting van die work-life balance, ten goede van ons gezin en ten goede van onze kinderen. Dat is eigenlijk gegroeid doorheen die jaren.
Dat je meer en meer merkt van, oei, de effort die we in de zaak moeten steken om hetgeen te willen verwezenlijken wat we een aantal jaren geleden wouden doen. Ja, dat wordt wel heel moeilijk. En ook het waarom verandert, omdat er in één keer twee kleine pagatters rondlopen die aandacht vragen en waar je dan ook die aandacht wil geven.
En je merkt van, oei, die aandacht kan ik dan eigenlijk niet meer steken in hetgeen dat eigenlijk nodig is. Dan loop je een beetje tegen de muur. Je zit je een beetje vast tegen de muur, denk ik.
Ja, en dan is het tijd voor reflectie. En dan zijn wij beginnen te denken, in 2014 ging het om een zo groot mogelijk impact op zoveel mogelijk mensen. En nu gaat het eigenlijk om een zo groot mogelijk impact hebben op een beperkt aantal mensen.
Dus de why is geshift, maar niet gigantisch. Nu gaat het gewoon over, we hebben ons cliënteel, we hebben geen nood aan extra cliënteel en die mensen willen we beter gaan begeleiden of intenser gaan begeleiden, maar in een kleinere setting. En dat valt wel te combineren met een gezin.
Maar om dat te doen, aangezien we niet nog meer omzet kunnen genereren, je kunt maar X aantal uren werken, moet de kost gaan dalen. Dus nu is kosten reduceren de enige manier om kwaliteit te behouden en toch die work-life balance na te streven. Oké, dus je gaat nu naar een kleiner pand om de kosten kleiner te maken, maar wel de kwaliteit te kunnen vergroten.
Ja, we gaan zelf meer doen. Zogezegd aan een back-office gaan we meer doen. Er komt een applicatie, er komt meer naar salesfunnels toe, naar CRM-systeem, naar biofeedback.
Dus daar gaan we dieper op ingaan, maar het cliënteel gaat beperkt worden. Dus dat betekent ook wel, de meeste trainers zoeken klanten, wij gaan dan binnen dit en X aantal maanden een overaanbod hebben aan klanten. Want kleiner gaan betekent ook minder trainers.
Die trainers hebben momenteel ook cliënteel. En aangezien het freelancers zijn, die trainers, is dat nog altijd ons cliënteel. Dus dat betekent dat je eigenlijk al in een soort van lastige luxepositie komt, waarin je gaat shiften.
Oké, wie zijn mijn meest consequente klanten? Wie zijn mijn beste klanten? Die komen al het langste misschien, op die manier. Ja, en daar een onderscheiding gaan maken en dan knopen doorhakken. Ja, het is interessant om te zien.
De meeste coaches die hiernaar luisteren, ben ik bijna zeker van, ik bekende ze natuurlijk niet allemaal persoonlijk, maar ik ben zeker dat die allemaal, en dat is ook goed, heel ambitieus zijn. En die willen groeien, en die willen groten. Eigenlijk wil iedereen zijn eigen zaak.
Daar komt het een beetje op neer, ook als ik in de level 1's dat vraag. En dat vind ik ook zo interessant aan deze aflevering, dat we ook die keerzijde eens laten zien. En dat we ook soms echt wel de coaches moeten behoeden van, let goed op, dat dit is hetgeen dat je wil.
Want je gaat soms tegen bepaalde dingen botsen. Misschien is dat ook niet slecht, dat je af en toe ergens tegen botst. Want dan ga je ook wel zeggen, die reflectie beginnen doen.
En dat is goed dat je dat ook doet. Want ik denk dat er ook coaches zijn die dat niet durven, en die heel lang in een bepaalde sleur gaan zitten. En waar dat hun relatie bijvoorbeeld wel onder gaat leiden.
Of die wel met andere struggles op het privéleven zitten. En ik denk dat dat wel een goede stap is, dat je dan zet om gewoon heel snel te beslissen van, oké goed, dit valt niet meer onder de persoonlijke prioriteiten, de persoonlijke why. Dus we gaan een oplossing zoeken, en die oplossing is om wat kleiner te gaan en meer kwaliteit te gaan bieden.
Dus in plaats van groter te denken, te gaan denken, oké, we gaan kleinschaliger. Wel hoger kwaliteit, zorgen dat we voldoende klanten hebben. En dat we daarnaast, in ons privéleven, nog heel veel de dingen kunnen doen die we graag willen doen.
Als je gaat kijken naar het opbouwen van een team, wat zijn daar bepaalde struggles waar je daarin bent tegengekomen, dat je op voorhand niet had kunnen indenken of dat je moeilijk had kunnen inschatten? Ik denk door dat gebrek aan zelfreflectie, omdat de groei vrij automatisch ging, dat wij daar de fout zijn geweest. Ik ben minder ondernemend en ik ben minder commercieel dan dat ik verwacht had. En vanaf dat je een team start, moet je dat team beheren, moet je daar interne opleidingen voor voorzien, want die dragen de kwaliteit van je naam voort.
En wij zelf, Martienk en ik, hebben daar veel te weinig voor gedaan. En dat begin je te merken. Dat begin je te merken aan mensen die minder lang komen als klant, mensen die minder goede reviews schrijven achteraf, al dat soort zaken.
En dat is dan weer echt een kandelpunt waarop je denkt van oké, dit is echt niet wat ik wil. Je verdient daar een commissie mee en je omzet gaat omhoog en je verdient iets meer op die trainers, maar ten koste van wat? Want je naam moet wel voortleven. Het is die naam waarvoor je het hebt gedaan, die naam bestelde sinds 2014, dat is het enige wat telt.
En ik denk dat dat ons fout is. Ik denk dat wij daar te weinig in geïnvesteerd hebben. Je investeert in kennis op het vlak van programmedesign en god weet wat, maar wij hebben nooit een cursus gevolgd rond ondernemerschap, nog nooit een cursus gevolgd rond hoe je een team moet leiden.
En dat was terugstappen in het ondiepe om dan achteraf te reflecteren en te zeggen dit is echt echt niets voor ons. Ja, want dat is ook niet iedereen gegeven en dat moet ook willen. Want dat kost je enorm veel tijd en energie en dat kan enorm opbrengen, maar je moet dat ook willen doen.
Hetgeen dat je daarnet aanhaalt, vind ik een heel goed punt, dat je zegt we hebben daar geen opleiding rond gevolgd. En dat vind ik ook zo sterk, omdat de meeste coaches volgen opleidingen om technisch beter te worden. Ze willen beter skills hebben, ze willen meer trainingstechnieken kennen, ze willen meer overvoeding kennen, enzovoort enzovoort.
Maar het is natuurlijk ook dat business deel, vanaf dat je begint met ik wil mijn eigen zaak, dan wordt dat ondernemerschapsdeel en dat immens belangrijk. En zeker nu deze tijd, het is makkelijker met sociale media, omdat je veel meer bereik kan hebben, maar langs de andere kant heeft ook iedereen dat voordeel en wordt het dus ook wat moeilijker. Je gaat als klant heel makkelijk kunnen gaan shoppen, via Google.
Het is heel makkelijk om een beetje te gaan kijken van daar en daar en daar en vaak worden appelen en peren vergeleken. Maar als je als coach dan niet de skills hebt om je eruit te laten komen, je te laten shinen en je te onderscheiden van de anderen en enkel en alleen maar bezig te zijn met trainingen, dan denk ik eerlijk gezegd op deze moment dat het heel moeilijk wordt. Dus als je van jezelf al vrij snel merkt dat je niet de ondernemer bent, wees dan vooral op je hoede met je ambities, denk ik.
En er is helemaal niks mis mee om als coach ergens te werken. Ik denk zelfs persoonlijk, als ik naar mezelf kijk, moest ik om een of andere reden terug moeten starten met PT, ik zou ook gewoon voor iemand gaan werken. En oké, ik zal wel mijn eigen ding mogen doen, maar ik ga niet meer in die stress zitten van het pand en dit en dat.
Nee, ik klop mijn uren en ik zal de klanten goed begeleiden en ik maak inderdaad op het einde van de maand mijn factuur. En voor de rest, done. En als er iets moet gebeuren, is het klaar.
Ja, ik weet niet, is dat herkenbaar? Zeg je van, stel dat je opnieuw zou moeten beginnen. Stel dat je nu opnieuw zou moeten beginnen. Zou je terug die hoge ambities hebben of zou je constant klein blijven of vind je dit ook gewoon een goede leerschool geweest? Want ik heb van dingen die ik heb gedaan ook geen spijt gehad, omdat mij dat altijd heel fel heeft doen reflecteren en ik heb het gevoel dat ik elk jaar geëvolueerd ben, vooral in mijn persoonlijke ding.
Dat is de moeilijke, want ik heb die leerschool echt nodig gehad. Ah ja, maar ik ook, vandaar. Dus ik zou het opnieuw doen en terug misschien een paar keer met mijn hoofd tegen de muur botsen, maar het is die leerschool die me wel op dit punt heeft gebracht.
Ik denk dat ik zo'n aantal zaken wel had kunnen vermijden. Ik weet hoe ik ben en ik ben vrij autistisch en ik heb moeite om dingen uit handen te geven en nog vanuit het principe van alles wat je zelf doet is het beste, wat niet zo is. We hebben ook een boekhouder en we hebben ook iemand die ons steunt administratief, maar had bij wijze van spreken mijn vrouw er niet geweest en mijn kinderen er niet geweest, wat ik natuurlijk niet hoop, maar dan had ik qua ambitie waarschijnlijk nog altijd niet ingeperkt.
Dus ik weet niet in welke mate dat ik nu kan zeggen dat ik het anders gedaan zou hebben. Ik heb een perfecte start gehad. Ik vind dat nog altijd de beste job ter wereld, maar ik denk dat je er tegenaan moet lopen.
Ik hoop dat mensen uit deze podcast wel iets meenemen, maar er zijn mensen, er zijn voorbeelden van mensen die wel het ondernemerschap hebben en die daar wel verder in gaan. Ik denk dat je gewoon moet afvragen, je hebt de financiën enerzijds en je hebt de kopzorgen anderzijds. En dat je echt moet gaan afwegen voor jezelf, van oké, ik kan grotere, ik kan altijd grotere, ik kan hier morgen twaalf trainers steken, want de vraag is er wel in de buurt, maar ik ga er gewoon qua kopzorgen aan onderdoor gaan.
Dat is de meerwaarde financieel niet waard. En dat wist ik gewoon echt niet. Dat wist ik echt, echt niet in 2014 of in 2017.
Hetgeen waar je het meest voldoening uithaalt, is nog altijd de klanttevredenheid. En als je dat kunt optimaliseren door minder groot te gaan, dan is dat eigenlijk een no-brainer. Dan moet je kleiner gaan.
Ja, ik geloof ook heel fel, en daar ben ik echt van overtuigd, dat een job als PT, ik vind ook nog altijd een van de beste jobs ter wereld, sowieso, maar de impact die je hebt moet op één staan en het financiële mag nooit op één staan. Want ik ken bijna geen enkele coach waarbij het financiële op één staat die succesvol is. Ik denk dat je dat nooit uit het oog mag verliezen, omdat het een heel zwaar job is.
Het wordt enorm onderschat, vind ik zelf. Want je krijgt alle... Shit is veel, je hebt ook mega veel superleuke klanten en leuke gesprekken en zo, maar langs de andere kant ben je ook wel vaak psycholoog, dus je krijgt ook heel veel de negatieve energie van de klant, die ga je moeten absorberen als coach. En als je acht klanten op een dag doet, dan kan dat wel best veel worden.
Dus ik denk dat je dat echt moet doen vanuit een passie, vanuit mensen willen helpen, en dat financiële is een leuke bijzaak, maar ik denk dat je altijd heel goed moet zien, oké, wat zijn mijn persoonlijke dingen die ik wil gaan doen, en hoeveel heb ik daar financieel voor nodig? In de opleiding van... Ik denk niet dat... Het was niet precies nutrition, maar online traineracademy. Daar spreken ze over de freedom number, en ik vond dat altijd een hele goeie, en dat heb ik altijd heel vaak zelf gewoon berekend, van oké, hoeveel heb ik nu eigenlijk per maand nodig om de dingen te kunnen doen die ik wil doen, en wat zijn andere voorwaarden die er aan gekoppeld zijn? Bij mij is dat de hoofdprioriteit voor bij drie jaar was locatie onafhankelijk worden. Ik wil kunnen gaan en staan waar ik wil, maar mijn werk blijven doen.
Ik heb altijd mijn laptop bij, ik ben altijd wel ergens aan het werk, maar ik ben niet altijd op één vaste plaats. Dus als je die kernpunten voor jezelf kunt gaan opsommen, en dat kan bijvoorbeeld ook zijn... Ik heb iemand gehad die bij mij ook in de coaching zat, en een van die kernpunten was, ik wil elke dag mijn dochter gaan ophalen aan school. Dus ik wil mijn werk zo kunnen regelen dat ik om drie uur of half uur aan de schoolpoort kan staan.
En als je die kernpunten kunt opschrijven, en je kunt daarnaast zeggen, oké goed, dit heb ik nu financieel nodig, dan moet dat eigenlijk al bijna voldoende zijn tussen haakjes. Denk ik persoonlijk. En niks mis met ambitie.
Danny als coach zeker de ambitie mag hebben om groter te gaan, maar het wordt gewoon heel vaak onderschat welke extra capaciteiten er aan van jou verwacht worden. Misschien kunnen we daar eens heel kort op doorgaan, want je bent coach, je gaat naar een groter pand. Wat zijn zo'n extras? We hebben het al gehad, je moet een team beginnen uitbouwen.
Wat zijn nog dingen waar je op voorhand niet aan denkt? Denk aan marketing. Want uiteindelijk heb je meer klanten nodig, je moet gaan zien, ik moet tijd steken in marketing. En dat is sowieso wel iets.
Het ondernemerschap impliceert sowieso dat je gaat van, ik ben personal trainer, wat ook de beweegreden was in het begin. Je wil training geven naar, je wordt social media manager. Je wordt marketeer.
Je moet meer coaches, meer klanten geven. Dus je komt er soms niet meer met mond-aan-mond reclame. En dan kun je nog naar een Rotary gaan of een 51.
Maar je moet je wel kenbaar maken. Al is het niet om klanten binnen te krijgen. Mensen moeten de naam van de zaak horen en moeten weten, dat zijn die mannen die daar zitten in Lokeren.
Dus er komt veel meer bij kijken. En als je dat graag doet, ik doe graag social media, dan is dat niets. Maar als je dat niet graag doet, is dat weer een tijdsbesteding en een extra job die erbij komt kijken.
En ze schetsen altijd het verschil tussen werken in je zaak en werken aan je zaak. En werken in je zaak is evident, is simpel. Je doet gewoon je uren.
Maar dan heb je die werken aan je zaak. En die werken aan je zaak worden natuurlijk een groter luik, naarmate je meer en meer en meer trainers hebt. En in het begin is dat je vrije tijd, die je eerst vrijwaart en nu moet gaan werken aan je zaak.
En dat maakt het natuurlijk moeilijk. Ja. En als je dan, zoals mij, een beetje een autistisch bent en iets uit handen kunt of wilt geven, dan ga je dat zelf doen.
Dan begin je zelf je nieuwsbrieven te schrijven en zelf je social media-posts te doen. En ja, je verdrinkt gewoon. Nu, het punt is wel dat ik er wel van overtuigd ben dat je dat zelf moet doen.
En er is gewoon één grote reden. Dat is authenticiteit. Dat is je eigen visie kunnen zeggen.
Ik heb dat ook al een paar keer aangehaald in de podcast. Ik heb al drie keer proberen te samenwerken met iemand die de social media deed. Dat heeft mij al redelijk wat centjes gekost.
En dat is nog nooit optimaal geweest. En dat heeft niks met dat bedrijf te maken. Dat is gewoon... Ja, dat is niet ik.
Het is mijn visie uiteindelijk die op de sociale media moet komen. En die visie komt uit een ervaring. En als iemand die ervaring niet heeft, om morgen te posten... Je moet minimum twee liter water drinken.
Ja, sorry, maar daar zit niemand meer op te wachten. En dat is hetgeen dat dan een social media-bedrijf wel gaat doen. Terwijl bij jou, je hebt een bepaalde visie en die moet overgebracht worden.
Dus je zit daar een beetje vast. Je moet een structuur zoeken. Je moet een planning maken.
En ja, dan komen we niet alleen bij de ondernemerschaps-skills, maar ook een beetje bij de technische skills. Als je niet met een computer overweg kunt, als je niet met Canva of niets van website-hosting kunt, dan heb je een klein probleem. Dan gaat het je heel veel geld kosten om iemand in te huren.
In een van de vorige podcasts had ik je horen vertellen dat er nog altijd personal trainers zijn die schema's uitschrijven in Excel. En op deze dag dacht ik... Shit! Dat zijn wij. Maar onze schema's worden ook niet bezorgd aan klanten.
Ik ben geen online coach, dus die zien dat ook niet. Dus dat maakt niet uit op dat niveau. Maar op deze dag dacht ik... Amai, ik ben echt een dinosaurus op dat vlak.
Ja, ja. Nogmaals, er is natuurlijk niks mis mee, maar... Maar ik snap het. Er zijn zoveel... Dat zijn de upgrades die je wel kunt doen.
Social media ook. Ik wil dat graag doen en ik doe dat graag, maar alles wat ik verkoop is basics en herhaling van die basics. Dus ik kan bijvoorbeeld in een maand in januari niet mee, want er is niets wat ik verkoop dat hip of sexy is.
En mijn klanten weten dat. Die zeggen ook van alles wat ik post is hetzelfde, maar anders verteld. En dat is ook zo, want we moeten blijven hameren op die basics bij ons cliënteel.
Maar dan is dat nog iets extra moeilijk voor je te onderscheiden op een social media platform, als al de rest wel... Meegaan met de trends en leuke video's posten. Ja, dat is ook zo. Dat is bij ons ook wel vrij herkenbaar, zeker en vast.
Oké. Heb je de branch van klanten zelf, de begeleiding van klanten, heb je dat zien veranderen de voorbije tien jaar? En zo ja, welke shift heb je gezien? Wij doen sowieso binnen ons coachingteam aan niche-vorming, dus ik denk dat daar wel niet veel kan veranderen. Mijn vrouw doet bijvoorbeeld pre- en postnataal, maar doet dat al jaren.
Ook samenwerkend aan mijn team van bijvoorbeeld gynaecologen. De ideale klant die je dan ook wel opstelt in je avatar is een zelfstandige ondernemer die het kapitaal ook wel heeft om het te betalen. Het is nu eenmaal niet goedkoop.
Ik zie voornamelijk nu iets jongere mensen binnenkomen, maar dat is ook misschien omdat we gestart zijn met small group trainingen, met duo trainingen, wat ook financieel iets haalbaarder is. Maar de klanten die blijven, die jarenlang blijven, dat zijn toch nog altijd die ondernemers, die mannen die niet zozeer six-pack abs willen of body transformations, maar de mannen die echt het nut inzien van gezondheid en die weten dat het een lange termijn investering is. En dan probeer dan ook met je content en je manier van coaching, probeer daar ook op in te spelen.
En niet te gaan verkopen van hier is dit een twaalfwekenprogramma of hier is dit een zestienwekenprogramma, want die mannen weten dat ook. En qua begeleiding, om een voorbeeld te schetsen, toen ik begon in 2002, dan hadden we een schema en dat was gewoon, PT was een uurtraining. Dat was het.
Dat was gewoon heel simpel. Dan is er voeding bijgekomen, dan is er meer en meer levensstijl, holistisch, stress, slaap, bro, dus dat is een heel pakket geworden. Heb je dat zelf ook gemerkt, dat in die tien jaar de begeleiding van je klanten, dat je andere nuances bent beginnen leggen? Of niet per se? Wij zijn uitgebreider blijven werken, dus een pakket bij ons omvat nu de personal training en dan inderdaad de levensstijltips naar voedingsslaap en stress.
Vijftig procent van de klanten komt voor de training, die vertrouwen in je blindelings en die gaan ervan uit van oké, je hebt de kennis, jij gaat voor mij dit uur maximaliseren en wij zullen wel een inzet tonen, dus dat is top. Maar die doen niets van het huiswerk, omdat ze zeggen ik kom naar u, je bent een stok achter de deur, twee uur, drie uur in de week is voor mij geen probleem, maar daar stopt het. En de andere helft gaat er megafel in.
Dus dat zijn mannen die slaaptracken, die straintracken met een whoop-app of dergelijke. Dus dan moet je daar ook wel in mee, als je die kwaliteit wilt handhaven. Nu, wij werken wel echt van de basics op, dus wij gaan op stress, slaap, voeding en beweging minimum vereisten stellen en enkel als je die kunt afkruisen gedurende x aantal weken, dat wij weten dat het een soort van gewoontevorming is, dan gaan wij een stap verder.
Dus wij kunnen oneindig verder gaan, wij kunnen bij voeding gaan werken met uitgeschreven schema's per gram en supplementatie daaraan toevoegen, maar het concept hier is wel dat je het moet verdienen. Dus het is aan hen om te tonen dat ze het werkelijk willen. Want bij een intakegesprek gaat iedereen zeggen dat hij gemotiveerd is.
En is dat ook iets dat je nu zou aanpassen, nu dat je een beetje gaat downscalen? Dat is een fout woord. Je gaat eigenlijk upscalen in begeleiding, maar je gaat gewoon kleiner zaken, maar wel kwaliteit moet verder naar boven. Is daar iets qua begeleiding dat je ook wilt aanpassen? Ja, dus we willen meer controle hebben buiten de twee uur of drie uur om dat we ze zien.
Dus we willen eigenlijk iets dichter gaan staan met de klant. En we willen ook dat cliënteel, dat momenteel losse individuen zijn, ook iets meer gieten in communitybuilding. Ook met de nodige apps en de nodige evenementen.
En het hadden twee grootste factoren zijn die communitybuilding eerder dan voor een grotere beleving en misschien ook een betere retentie, dat ze nog langer blijven. Maar vooral dichter gaan staan bij de klant, want de twee, drie uur dat je ze eigenlijk ziet in de week is verwaarloosbaar ten opzichte van... Ja, 168 jaar. En we hebben ook gemerkt naar skills toe, we doen de voeding, de slaap, de stress en de beweging.
En naarmate dat je verder en verder gaat in die carrière, iedereen krijgt ongeveer hetzelfde advies en het resultaat zit gewoon in volgen ze het op of niet. Dus het is vooral de factor, hoe gaat de gedragsverandering teweeg brengen en psychologie? Mindset, motivatie. Ja, dat is echt de grote sleutel.
Dat is echt het verschil tussen iemand die wel zijn doelen bereikt en iemand die niet zijn doelen bereikt. Krijgen die mee in dat verhaal? En dat moet je ook leren gaandeweg. Ik denk dat dat iets is waar coaches die nog aan de start zitten van hun carrière, hierin moeten meenemen.
Onder andere, en waar ik ook even heel duidelijk wil stellen, ik denk dat je pas moet beginnen nadenken over groter worden als je honderd procent zeker bent dat je de kwaliteit kan behouden. Want ik denk dat dat ook vaak het punt is. Je biedt een bepaalde kwaliteit in het begin, je bent heel gemotiveerd, je bent klanten aan het begeleiden.
Je hebt één of twee klanten in het begin die worden hyperbegeleid, want je hebt alle tijd voor hen. Dat wordt groter en groter. Die begeleidingen moeten opgesputst worden.
Op een gegeven moment zit je met een heel grote cliënteel en denk je, oké, ik ga groter gaan. Maar die kwaliteit van die beweging, van die coaching, is nog niet terug op het niveau van in het begin. Je moet eerst zorgen dat kwaliteit schaalbaar wordt.
En dat is hetgeen waar de meeste coaches niet over nadenken. Want ze denken, we gaan meer klanten doen, kunnen we meer omzet draaien, kunnen we iemand extra in dienst nemen? Maar iemand extra in dienst nemen kan ook wel weer zorgen voor een vermindering in kwaliteit. Want die hebben één niet dezelfde visie, dus die moet je volledig opleiden.
En dan zit je in een soort van negatieve spiraal, waar de kwaliteit achteruitgaat, zonder dat je het waarschijnlijk zelf beseft. Want in je eigen hoofd denk je nog altijd, we zijn nog altijd alles aan het doen, maar de klant wordt niet meer begeleid als die eerste twee of drie klanten die je deed. En hetgeen je nu gaat doen om die kwaliteit terug te verhogen, dat gaat op alle gebieden een enorme boost geven.
Dat gaat richting de klanten, richting je eigen gevoel. En ik denk dat je daar als coach enorm kritisch in moet zijn. Je hebt een cliënteel.
Eén nadenken, hoe kan ik die nog beter begeleiden? Dat moet de eerste vraag zijn. Hoe kan ik de kwaliteit van mijn coaching verbeteren? En dan twee, hoe kan ik die kwaliteit van die coaching schaalbaarder maken? En is dat schaalbaarder? Is dat überhaupt mogelijk? Wat is er daarvoor nodig? En als dat allemaal lukt, oké, dan kan je groter gaan. Maar dat zijn wel redelijk wat stappen die je in principe eerst moet zetten.
Natuurlijk. Maar kwaliteitsverlies ook. We hebben dat ook gemerkt.
We hebben nu het geluk dat we klanten hebben sinds 2014, die nog altijd trainen. Dus dat is een topclienteel. Maar als je dan zou gaan opschalen en kwaliteit leidt eronder, die mensen merken dat.
Want die mensen trainen al zo lang bij je, dat ze ook zien of het een positieve of een negatieve evolutie is. En als je dat zelf uit het oog verliest, dan is het cliënteel waar je je hele zaak op bouwt. Dan zijn dat misschien de mensen die dat afhaken.
Dus dat kun je gewoon niet permitteren. Omzet genereren is één ding, maar het is eigenlijk bijkomstig zoals je zegt. Het financiële mag niet het drijfvier zijn, want dan ga je er echt niet geraken.
Nee, klopt. Zijn er nog bepaalde punten waar je aan denkt, die je de voorbije tien jaar hebt ingezien? Uiteraard mogen dat ook positieve dingen zijn. Je hebt het al aangetoond.
Na tien jaar vind je nog altijd dat het één van de beste jobs ter wereld is. Wij maken enorm veel impact. En ik denk dat we dat, dat is ook een beetje de ambitie.
Dat willen we met BAPT ook uitstralen, dat wij één van de belangrijkste jobs zijn die er zijn. Want wij gaan ervoor zorgen dat mensen gezonder zijn, minder welvaartsziektes hebben, ook naziektes beter herstellen, noem maar op. Ik denk dat wij een enorme invloed hebben op de maatschappij.
En ik denk dat dat, of ik hoop alleszins, dat dat de komende jaren alleen maar meer belangrijk wordt. Ook op nationaal niveau, op federaal niveau. Er is een artikel verschenen dat krachttraining zo belangrijk was.
Dat wordt massaal gedeeld. En dat zijn wel heel positieve dingen, denk ik. Zijn er nog dingen die je hebt gezegd over de voorbije tien jaar? Dat heb ik wel gemerkt in de branche.
Want uiteindelijk, als we naar de branche gaan kijken, denk ik niet dat we als fitnessbranche mega hard vooruit zijn gegaan de voorbije tien jaar. Of wel? Of zie ik dat verkeerd? Ik denk dat geeft ook een vertekend beeld. Ik zit nu voor mijn social media redelijk vaak op kanalen, zoals Instagram.
En je ziet, 50% is precies beter geworden en 50% onzin is erbij gekomen. Dus ik vind dat moeilijk om te gaan schetsen. Zijn we erop vooruit gegaan of niet? We weten meer over dat de basis werkt, maar we gaan steeds meer nadruk gaan leggen op alles wat niet basis is, om een of andere reden.
Dus ik weet niet waarom we verwarring toevoegen, waar we verwarring zouden moeten wegnemen voor de mensen. Want de meeste mensen weten echt gewoon niet meer waar te starten. Maar verwarring is sexy.
Ik heb ooit een lesgever gehad, en dat is zonder zeven. In het begin van mijn carrière volgde ik een opleiding. En het advies van die man was als je iemand loslaat roeien, de eerste vijf minuten van de training.
En op dat moment gebruikten ze de meest moeilijke woorden over training. Omdat je dan beter overkomt dat je het allemaal weet. Dat is waar gebeurd.
Ik kan ze hun naam niet noemen, maar het is waar gebeurd. Ja, dat zijn van die dingen, dat kan natuurlijk niet. Maar dat is wel op sociale media, dat merk je ook vaak.
Dat sommige coaches het zo complex proberen maken, om gewoon intelligent en goed over te komen. Maar dat kan daar ook. Je komt daar ook niet weg.
Ja, je komt er mee weg. Dat zijn dan ook vaak coaches die ook meestal ook wel goede klanten hebben. Eerlijkheidshalve gebruiken we een intakegesprek ook als sales pitch.
In het interview intakegesprek ga je eigenlijk gaan verkopen wie je bent en waarvoor je staat. Dan ga je misschien ook die kennis met moeilijke woorden er wat extra dik op gaan leggen. Omdat dat werkt.
Maar vanaf dan gaat dat eerder over authenticiteit. En het leuke dat ik dan wel ervaar aan sociale media, is dat ik wekelijks toch wel artikels krijg doorgestuurd van mensen die je dan toch wel zien als, hé deze verkoopt geen bullshit. Van Stijn, kun je mij even zeggen, klopt het of klopt het niet? De negatieve kant ervan is, ik heb geen goesting om dat de hele tijd te doen.
Want je kunt, als je je daarmee gaat bezighouden met onzin te niet doen op sociale media, dat is een fulltime job. Je kunt er niet mee gaan bezighouden. Nee, het wordt soms gedaan, maar ik vind dat nooit goed overkomt.
Ik heb ook af en toe op het punt gestaan, zou ik dan dat filmpje laten zien en mijn commentaar geven, wat dan veel wordt gedaan. Maar dat is mijn ding niet. Uiteindelijk is dat voor te verkopen niet goed.
Het is beter om controversieel te zijn en uiterste te kiezen, want dat verkoopt. Maar ik ben ook altijd iemand die de middellijn pakt. Ik vind dat je als coach, je weet pas als je een goede coach voor je hebt, die je altijd kan uitleggen ja of nee.
Het is ook zo. Elk onderwerp dat jij aansnijdt, gaat over voeding of training, maakt niet uit. Er is een ja-kant en er is een nee-kant.
Beide. Het is altijd ja of wel dit. Als dit het scenario is, dan is het ja.
Als dit het scenario is, dan is het nee. Als iemand altijd resoluut voor de ene kant kiest, zijn dat meestal de coaches die toch niet zo veel kennis hebben of die nog wat moeten bijleren, omdat ze nog niet genoeg weten van de andere kant. Je hebt het niet nodig om je zo te verkopen op sociale media.
De mensen die je willen vinden, zullen je wel vinden. Authenticiteit valt op. Op den duur weten we wel van oké, deze weet waarover hij spreekt.
En so be it. We hebben nu zelf, dat is misschien wat tegen een tijdschist in, maar als we nu kleiner gaan gaan en we blijven hier in Lokeren, waar we al x aantal jaar zitten, dan hebben we ook de intentie om ons van sociale media te smijten. Ik geloof echt met cliënteel en de naam dat we hebben opgebouwd, plus wat lokale netwerking misschien, maar dan real life, zoals Rotary, dan zitten wij vol.
En ik vind sociale media dan een van de minder positieve veranderingen of evoluties van de laatste jaren binnen onze sector. Maar dat is mijn persoonlijke mening. Ik ben er volledig mee akkoord.
Het enige verschil is dat wij een online bedrijf zijn. Dus ja, ik heb gewoon geen keus. Dat is gewoon part of the job.
Maar moest ik kunnen, puur uit persoonlijke visie, is ook een van de dingen die ik heel graag uit de handel zou geven, om er zelf ook veel minder op te zitten. Als je naar mijn persoonlijke Instagram gaat, af en toe post ik iets, maar dat gaat over vier posts op een jaar. En de rest is business, elke dag.
Waarom? Het is part of the business. Het moet gewoon gebeuren. Maar daar moeten we wel één bal voor hebben, vind ik.
En ik ben ook helemaal mee waarom je dat doet. En ik geloof daar ook wel in. Omdat waar je energie in steekt, dat gaat uiteindelijk groeien.
En het grote nadeel is, als dat niet in je zit, om bij elke maaltijd dat je eet te denken van ik ga een foto pakken. Bij mij is dat bijvoorbeeld ook niet. Ik veronderstel dat dat bij jou ook niet het geval is.
Dan is het zo moeilijk en kost het zoveel tijd, moeite en energie om dat van de grond te krijgen online. Dat is kostenbaten. Je moet dat niet doen.
Je moet andere manieren zoeken. Partnerships aangaan en offline netwerken. Het wordt veel belangrijker.
Mensen in techt zien. Door die communitybuilding met je klanten te doen. En gewoon altijd zeggen, pak eens een familielied mee de volgende keer.
Dat alleen al gaat je klanten zorgen. Dus je gaat het zeker niet nodig hebben. En dat is misschien ook een hele goeie voor coaches.
In een opstart is dat moeilijk, want het is natuurlijk een gratis kanaal. Maar langs de andere kant, kijk zeker en vast ook eens naar dingen waarbij je weet, als ik hier energie insteek, is de kans direct... De return on investment wordt dat dan genoemd, is heel groot. Bij sociale media begint dat eerst met elke dag te posten gedurende zes maanden.
En dan kun je evalueren, ga ik hier iets uithalen. Maar ja, dan moet je het wel eerst elke dag doen gedurende zes maanden. Je hebt daar de technische skills voor nodig, maar er moet wel een planning achter zitten.
En de inhoud die je post moet ook werkelijk goed zijn. Het is niet gewoon elke dag posten. De meeste mensen, wat gaan die er dan opzetten? Die moeten dan dagelijks improviseren.
Vandaag kunnen we een quote posten. Dat komt ook niet verder. Dan doet het beter niet.
Klopt. All right. Laat ons afsluiten met een beetje een samenvatting en wat tips, ook voor coaches die aan het luisteren zijn.
Dennis, het belangrijke is dat je ambitie goed hebt. Laat ons daarmee beginnen. Maar de ambitie moet altijd komen vanuit jezelf.
Waarom heb je die ambitie? Wat is het uiteindelijke doel? Wat is het uiteindelijke doel dat je ermee wilt bereiken? Ik denk dat dat een belangrijke is. Zijn er nog tips die we kunnen samenvatten uit het verhaal? We zitten nu hier samen en er zitten opleidingen achter BAPT. Kennis is wel echt een serieuze verrijste.
De kwaliteit van de training wordt wel bepaald door het resultaat. Ja, het resultaat van de klant. Dat is sowieso een no-brainer.
Zelf kennis, ambitie is goed. Maar durf te reflecteren tussentijds. Dat je niet binnen vijf jaar ergens staat waar je niet wilt staan.
Dat je moet beseffen welk soort persoon je bent. Wil ik groeien? Hoe ver wil ik groeien? Ben ik een ondernemer? Kan ik om mijn kop zorgen? Ik denk dat dat op z'n minst één keer per jaar moet gebeuren. We hebben die aflevering gemaakt.
Burn-out bij coaches, omdat we dat vaak merken. En dat is vooral bij coaches die niet durven reflecteren soms. Omdat ze innerlijk al weten dat ze niet zo goed bezig zijn op dit moment.
Ik ben zelf niet meer goed aan het trainen, ik ben zelf niet echt goed aan het eten. Ik ben alleen maar aan het werken, werken, werken. Dus die reflectie moet je zeker op tijd maken.
Durven maken. En als het gaat om kwaliteit en minder om kwantiteit, is er ook nooit een probleem om kleiner te gaan en voor meer kwaliteit te gaan. En het zal ook wel echt zijn dat de kwaliteit leidt tot meer klanten.
Zolang je gefocust op de kwaliteit en de mond-aan-mond-reclame komt, klanttevredenheid blijft het belangrijkste. Of je nu de grootste of de kleinste bent in de buurt, daar kun je niet rond. Heel je zaak draait om een impact te hebben.
Zorg dat het een zo positief mogelijk impact is. Dat is nu gemakkelijk om te zeggen. Achteraf is dat gemakkelijk om te zeggen.
Ken jezelf, wees authentiek. Het loopt wel los op zich, maar het blijft de beste job ter wereld. Maar er komt veel meer bij kijken, naarmate je groter wilt worden.
En dan is het kijken, wil ik dit of wil ik dit niet? En wat wil ik daarvoor opgeven? Ja. Vooral dat. Dat is vooral belangrijk.
Het is een continue struggle in het zoeken van balans tussen werk, privé, financiën kopzorgen. All right. Goed.
Heel interessant verhaal. Ik wil u bedanken voor het verhaal te delen. Ik vind het een superpositief verhaal.
Je bent iemand die persoonlijk enorm evolueert en durft kritisch te zijn voor je beslissingen. Ik vind dat enorm knap. Omdat je dan heel fel laat zien dat je je ego aan de kant zet.
Dat is bij de meeste coaches soms het probleem. Te veel testosteron in de zaal soms. Het ego zit nogal eens in de weg.
Durf je je ego aan de kant zetten. Durf te zien wat het beste is voor mezelf, voor de mensen die ik het meest lief heb. Ook voor de klanten.
Dan is dit zo'n beslissing van eerst groter willen worden en dan terug wat te gaan downscalen voor meer kwaliteit te geven. Ik vind het heel knap dat je dat doet. Superbedankt voor je verhaal.
Bedankt dat ik van je was. Heel veel succes met het verde verloop van de coaching. Ik ben er 100% zeker dat het positief gaat zijn.
Hopen dat we binnen tien jaar niet terug zitten. Misschien in een grote plaats. Dat zou kunnen.
We gaan zeker contact houden. De mensen van de podcast houden jullie zeker op de hoogte van het verdere verloop. Hopelijk tot een volgende aflevering.
Bye bye. Salut. Bedankt voor het luisteren naar The Personal Trainer Podcast.
Vond je deze aflevering waardevol? Laat dan een review achter op Apple Podcasts, Spotify of waar je ook luistert. En help andere trainers ons te ontdekken. Jouw feedback maakt echt het verschil.
Alvast bedankt. Tot de volgende keer. Ciao.
